چندی پیش که شهر فریدونکنار برگزیده سازمان بهداشت جهانی شد، شاید شهردار فریدونکنار نباید این مسئله را لو می داد ولی ظاهراً ناخواسته گفتند که شهرداری فریدونکنار ماهانه سی میلیون تومان به شهرداری آمل می پردازد تا زباله این شهر را دفن کند. مسئله جالب توجه دیگری که همین چند روز پیش مشاهده کردم این بود که کامیون مکانیزه حمل زباله شهرداری محمودآباد در خیابان هراز از کنار بنده عبور کرد و در حال جولان دادن در جاده های شهرمان بود. و این نوید را به همشهریان عزیز می دهم که شهر دومی هم در کار هست و محمودآبادی که زمانی یکی از شهرهای آمل بود امروز زباله های خود را در شهر ما دفن می کند و مبلغی هم به شهرداری آمل می دهد که شهرداری عزیز و محترم آمل آن را به عنوان جذب درآمد تصور می کند. درآمدهای شهرداری آمل فقط به اینجا ختم نمی شود. . . . حالا خود این پول گرفتن هیچ و زباله شهر دیگر را در آمل دفن کردن و ننگ آن را پذیرفتن هم هیچ. آیا کسی هست که جواب بدهد این وجوه و درآمدهایی که شهرداری جذب می کند به کجا می رود؟ پس چرا ما کارهای عمرانی بیشتری در شهر مشاهده نمی کنیم؟ چرا روز به روز بر ترافیک خیابان های شهرمان افزوده می شود؟ اصلاً، آیا روی این درآمدها نظارتی هم می شود که در کجا مصرف می شوند؟ خلاصه این زباله ای که در شهرستان آمل دفن می شود برای مردم آمل ضرر هم دارد. پس از طرف دیگر این ضررها را جبران کنید. لازم به ذکر است که بگویم این زباله ها از سال ها قبل برای دفن از شهرهای دیگر به آمل می آمدند و تازه گندش در آمده. می گویند که آمل یعنی "تو را مرگ هرگز مباد"، آیا با این کارها همچنین چیزی به واقعیت می پیوندد؟

 «بچه دماوند» در پلور نابود شد .

متولی جلوگیری از این فاجعه چه شخصیصت؟؟؟

حزب الله شهرستان هزار سنگر آمل و لاریجان : بیش از یک سال است که روند تخریب یک کوه کوچک معروف به «بچه دماوند» در روستای پلور لاریجان ادامه دارد. روند این تخریب بارها موضوع در رسانه‌ها منعکس شد و مسئولان سازمان میراث فرهنگی در جمع خبرنگاران،باستانی بودن آن را تائید کردندو گفتندکه با متخلفان برخورد مي‌شود.  اگر به مصاحبه‌های پیشین آنها توجه كنيد مي‌بينيد که آنها حرفهای متناقض زیادی زدند. پس از چند ماه توقف تخریب در هفته گذشته بلاخره قسمتهای عمده‌اي از قلعه ویران شد.به نظر می رسد نفع مسئولین میراث فرهنگی مازندران این است که این عمل زشت انجام شده به پایان برسد. 

باید خون گریست به حال ملتی که فرهنگ خود را چنین پایمال می کند، برای احداث کارخانه هایی که رسالتی جز آلوده سازی محیط زیست کشور (رها سازی میلیون ها بطری پلاستیکی در کوه و دشت) ندارند!

نمونه هایی از سفال های خرد شده در زیر چرخ بولدوزرها

تپه ی قلعه دختر که تقارن شگفت آوری با دماوند دارد (داشت؟!) و تخریب شدید آن برای راه اندازی کارخانه ی آب معدنی (4/۸/89).

 به گزارش حزب الله شهرستان هزار سنگر آمل و لاریجان،احمدنادعليان هنرمند محيطي و استاد دانشگاه با اشاره به روند تخريب تپه دماوند كوچك، معروف به «بچه دماوند» گفت: بیش از یک سال است که روند تخریب یک کوه کوچک معروف به بچه دماوند در روستای پلور ادامه دارد و روند این تخریب بارها در رسانه ها منعکس شده است.

که مازندران شهر ما یاد باد       همیشه برو بومش آباد باد جشن باستانی تیر ماه سیزه شو و 14 آبان، سالروز تأسیس اولین حکومت علویان و شیعیان دوازده امامی در ایران به افتخار مازندران با مرکزیت آمل مبارکباد. جای بس خوشحالیست که مردم در حفظ این آیین های باستانی کوشا شدند تا فرهنگ غنی مازندران همچنان باقی بماند. آیین باستانی تیر ماه سیزه شو همچنان در آمل حفظ می شود. سه شنبه شب فرهنگ و ارشاد اسلامی آمل این جشن را برپا کرد و فردای آن روز لیتکوهی ها در غرب آمل در زمین ورزشی شهدای لیتکوه این جشن باستانی را اجرا کردند. که البته گفته شده که صدا و سیمای مازندران برای تصویربرداری از این جشن وجهی دریافت کرد. جای بس تأسف است، صداوسیما که باید در حفظ این فرهنگ غنی کوشا باشد در مقابل دریافت وجه این جشن را به تصویر می کشد. کاری نداریم... جا دارد 14 آبان، روز مازندران را گرامی بداریم. خوب است بدانیم دلیل این نامگذاری تشکیل اولین حکومت علویان و شیعیان دوازده امامی در مازندران به مرکزیت شهر آمل است. مسئولین فرهنگی شهرستان آمل گوشزد میکنم، شما به عنوان مسئولین یک شهر علوی که اولین حکومت علوی را در ایران تشکیل داد مسئول هستید. شما باید آمل را یک شهر تمام علوی کنید. آمل باید نماد شهرهای شیعه نشین باشد.  نباید بگذارید که آمل از مسیر علوی بودنش خارج شود. برای ترویج هرچه بیشتر این فرهنگ شما باید تمام تلاش خود را بکنید. باید بگونه ای عمل کنید که اگر کسی وارد آمل میشود جرأت فساد و کار غیر اسلامی نکند و با خود بگوید که این شهر مقدس است. شما باید این احساس را در مردم بوجود بیاورید که آمل شهری مذهبی است. شما باید از ظرفیت های شهر آمل در این زمینه استفاده کنید. چرا ما امروز در ابتدای راه های چهارگانه شهرستان آمل تابلوها و بیلبردهایی راجع به علوی بودن و مؤسس حکومت شیعه دوازده امامی نداریم. شما باید از ظرفیت های دیگر شهرستان آمل برای این کار استفاده کنید تا نه تنها مردم شهر، به آملی بودن خود افتخار کنند، بلکه مردم شهرها و روستاهای اطراف آمل دوست داشته باشند به آمل روی بیاورند. با پرداخت جایزه صد میلیون تومانی نمی شود روستاهای از دست رفته را بازگرداند، بلکه باید به داشته ها افتخارکرد تا همگان جذب این شهر زیبا و علوی و پرافتخار شوند. یکی از این افتخارات وجود علمای بسیار در طول تاریخ در آمل است، که اگر ما بخواهیم تندیس این علما و دانشمندان را در بلوارها و میادین شهر نصب کنیم قطعاً با کمبود جا مواجه خواهیم شد. امروز می بینیم که شهرهای دیگر یک عالم یا دانشمند دارند و روی آن سرمایه گذاری فرهنگی می کنند، در حالی که شهر ما با این همه عالم و دانشمند از این ظرفیت استفاده نمی کند و ما امروز فقط تندیس علامه میرحیدر آملی را داریم. یا یکی دیگر از افتخارات شهرستان آمل قدمت تاریخی آن است و یا دیگری وجود قله مرتفع و زیبای دماوند است که من امروز به جد می گویم شهر ما از هیچکدام از این ظرفیت ها به درستی استفاده نمیکند. مسئولین فرهنگی شهر باید به گونه ای از این ظرفیت ها استفاده کنند که جوانان ما به فرهنگ های غلط روی نیاورند، فرهنگ هایی همچون دعوایی بودن و زد و خورد کردن و افتخار کردن به اینکه فلانی اهل فلان شهر است پس باید از او ترسید. که همه ما می دانیم منظور بنده چیست. دلیل روی آوری به این نوع فرهنگ ها چیست؟ آیا واقعاً خلاً افتخار کردن به افتخارات آمل را متوجه نیستید؟ بنده طرح های خوبی برای بهره برداری از افتخارات آمل در جهت ارتقا فرهنگ علوی در این دیار علویان دارم که می شود آنها را اجرایی کرد.

14 آبان سالروز تشکیل اولین حکومت شیعه 12 امامی به افتخار مازندران توسط آملی های ولایتمدار و متدین مبارکباد.

به قول حضرت آیت الله جوادی آملی که در سالروز قیام 6 بهمن 60 آمل فرمودند:

"خوب بالاخره الآن هزار سال است که مادران ما پدران ما یا علی یا علی یا حسین یا حسین گفتند تو این منطقه، ما با دیگران خیلی فرق می کنیم . . ."

که سخنرانی صوتی رو در پست بعدی ارسال می کنم.

چند روز پیش که در محور هراز تردد داشتم و متوجه تابلوهای نصب شده در کنار جاده بودم دو تابلو توجه من را جلب کرد. ابتدا به تابلویی برخوردم که مضمون آن این بود: : «به مازندران، دیار علویان و اولین خاستگاه شیعیان خوش آمدید لطفاًًًََُُُُِِِ حرمت را حفظ بفرمایید.» البته متن و پیام این تابلو بسیار عالی و خوب بود ولی آیا جای این تابلو 80 کیلومتر داخل مرز مازندران و آمل باید باشد؟ و آیا این پیام مهم باید در یک تابلوی دو در یک متر نوشته شود؟ می توانستید تابلوی آبرومندانه تری، آن هم در شروع حوزه استحفاظی آمل نصب کنید، یعنی مکان امامزاده هاشم(ع) که یک مکان فرهنگی مذهبی هست. تابه حال فکر می کردم این شهرهای دیگر هستند که هر بار تکه ای از آمل، این شهر کهن را جدا می کنند، تازه متوجه شدم اشتباه از خود ماست. اشتباه از برخی مسئولین بی کفایت روابط عمومی برخی ادرات آمل است. اشتباه از گذشتگان بود که بیش از صد روستا را به شهرستان های اطراف بخشش کرد و یا اینکه حاکمیت سد لار را به تهران واگذار کرد که الآن از نماینده محترم جناب دکتر یوسفیان می خواهیم که این مسائل را پیگیری کنند و محیط زیست سد لار را به آمل بازگردانند. و می گوییم مگر یوسفیان برای آمل کاری کند. دومین تابلو که بدتر از آن تابلو، تابلویی کوچک و محقر از آموزش و پرورش شهرستان آمل بود که روبروی مجموعه تفریحی نارنجستان آمل قرار داشت. که نوشته بود: «به شهرستان آمل خوش آمدید. اداره آموزش و پرورش شهرستان آمل.» اینجاست که با خود گفتم از ماست که برماست. مگر شروع شهرستان آمل از آن قسمت است که شما تابلوی خوش آمدید نصب کردید؟ این کار شما مانند این اتست که بیاییم و در میدان 17شهریور بنویسیم به شهر آمل خوش آمدید.(به تفاوت بین شهرستان و شهر توجه داشته باشید.) واقعاً به فکرتان نمی رسید که این تابلو را در ابتدای حوزه استحفاظی نصب می کردید تا دیگر، مسئولین تهرانی در شبکه خبر نگویند پلور تهران؟ حداقل کمی از بخشداری بلده یاد بگیرید که تابلوی خوش آمدگویی خود را خارج از حوزه خود و داخل شهرستان آمل نصب کرد. به همین راحتی. اگر به فکر پیشرفت شهر آمل نیستید حداقل به فکر آبروی شهر علویان و اولین خاستگاه شیعیان دوازده امامی را حفظ کنید و نگذارید هر شهری به گوشه ای از خاک دیار علویان دست درازی کند. آمل به عنوان اولین خاستگاه شیعیان باید الگوی دیگر شهرها باشد نه اینکه توسری خور و مظلوم واقع شود.شهر شیعه باید در تکاپو باشد. شهر شیعه باید در جنب و جوش باشد. حق مردم آمل و این شهر کهن با تمدن باشکوهش بیشتر از اینهاست. چه به سر پایتخت طبرستان آمد که امروز خاموش شده؟ چه به سر این شهر ولایتمدار آمده؟ چه به سر این شهر با آنهمه علما و دانشمندان و متفکران و نخبگان و صاحبنظران تأثیر گذارش آمده که فریاد نمی زند و حق خود را نمی گیرد. اگر می خواهید شهر پیشرفت کند ابتدا مسئولین و به دنبال آنها مردم باید نسبت به شهر تعصب و عرق خاصی داشته باشند. امید که مسئولین کوشا که در حال حاضر در آمل مشغول خدمت هستند دست وحدت بدهند و این شهر ولایتمدار و دار العلما و دارالمؤمنین را به اوج شکوهش برسانند. فرشاد راعی