این هم اولین تابلویی بود که بلده چند ماه پیش نصب کرد و بعضی از دوستان هم اونو به فال نیک گرفتن و گفتن که مگه تابلویی که روش نوشته بلده یعنی اونجا بلده هست؟ مگه ما مینویسیم بابل 20 کیلومتر یعنی اونجا بابله؟

حالی که امروز وقتی رفتم تا اونجا رو ببینم متوجه یک حرکت موذیانه از طرف بخشداری بلده شدم. نصب تابلوی حوزه استحفاظی بلده در حریم آمل. و نقض آشکارای قانون تقسیمات کشوری توسط بخشداری بلده آن هم دانسته. قانونی که رهبر عظیم الشأن تأکید زیادی روی آن کرد. فعلاً این تابلوی پوسیده رو گذاشتن تا ببینن مسئولین غافل آمل اعتراض میکنن یا نه؟

**************مطالب این پست را در وبلاگ خود منتشر کنید تا افکار عمومی بخوانند و بدانند که چه بلایی بر سر آمل این اولین مرکز حکومت علویان آمده است. قطعاً آیندگان از ما خواهند پرسید برا بزرگداشت شهرتان چه کردید؟**************

دوباره ماه محرم با حال و هوای خاص خود آمد. جنب و جوشی دوباره در شیعه پدید آمد. می گویند دو چیز است که شیعه را پایدار و جاودانه کرده. گذشته سرخ یعنی واقعه عاشورا و آینده سبز یعنی اعتقاد به مهدویت. وظیفه ما شیعیان است، از این دو مهم که ضامن جاودانگی و پویایی شیعه است به خوبی محافظت کنیم و نگذاریم دچار آفت شوند. هرچند ما هچکاره ایم و خداوند متعال از این ها به خوبی محافظت می کند که خداوند بهترین محافظ است. ولی ما نباید وظیفه خود را فراموش کنیم. باید جلوی بدعت گذاری ها را بگیریم. مخصوصاً شهر آمل از آنجایی که اولین خاستگاه و مرکز حکومت شیعیان است در این مورد مسئولیت سنگینی دارد. امروز به نقاطی حمله فرهنگی-مذهبی می شود و بدعت گذاری در آن زیاد می شود که پایه و اساس و بنیان چیزی هستند. آمل که امروز ادعای شیعی بودن و علوی بودن را دارد و تاریخ هم میگوید که این شهر اولین حکومت علویان را تشکیل داد باید مراقب حالات و کارها و رسم و رسوم خود در ایام محرم باشد. مردم این شهر اولین کسانی بودند که برای ساخت مقبره عتبات عالیات اقدام کردند. اما امروز در این شهر چه می بینیم؟ بلند کردن این علم های فلزی سرد و سنگین چه دلیلی دارد؟ و یا اینکه ریشه این کار در کجاست و چه کسی این بدعت گذاری را انجام داده. قطعاً حضرت ابوالفضل العباس(ع) همچنین علم هایی را بلند نمی کردند. مردم باید بیشتر مراقب باشند. امروز اگر کسی بخواهد به شیعه ضربه وارد کند، به ریشه و پایه آن حمله ور می شود. ریشه یابی کنید و ببینید این علم ها چه نقش هایی دارند. غیر از این است که نقش هایی همچون اژدها در آن وجود دارد؟ چشمان خود را باز کنید و متوجه باشید چه می کنید. خوشبختانه آمل این دیار علویان و دارالمؤمنین همیشه تاریخ غنی از علمای بزرگ بوده و هست تا مردم این شهر را به بهترین راه، راهنمایی کنند. این بار هم حضرت آیت الله جوادی آملی(حفظه الله) از علمای بزرگ شهر، مردم را راهنمایی کردند و فرمودند که این آهن های سرد و سنگین را کنار بگذارید و همه عاشقانه برای اباعبدالله بر سرو سینه بزنید. امسال را مسئولین شهر و هیئات امنای مساجد و بزرگان شهر دست به دست هم دهند تا دیگر شاهد حرکت علم های سرد و سنگین فلزی در روز تاسوعا و عاشورای حسینی نباشیم. چه می شود آمل شروع کننده این کار باشد؟ همانطور که میدانیم حمل این علم ها چند سالیست که به شدت رواج یافته است. دشمنان می خواهند همچون مسئله قمه زنی در برخی از شهرها، بلند کردن علم را چماقی کنند و بر سر شیعه بکوبند. چه خوب است که مردم زودتر بیدار شوند و جلوی این فتنه را بگیرند... آخر کجای اسلام گفته به جسم خود ضرر بزنید؟ ضرر زدن به جسم در دین اسلام حرام است، این را همه به خوبی می دانند. آیا پیام امام حسین(ع) این بوده است علمی فلزی را بلند کنیم و یا اینکه زنجیر بر پشت خود بکوبیم؟ امسال هر کسی که این نوع علم ها را به خیابان های آمل آورد خائن به شیعه است.

  جناب رئیس جمهور قدم بر روی چشم ما نهادید، خسته نباشی بسیجی سخت کوش. ولی این نبود رسمش. شهری که به قول خودتان ملت ایران مدیون فداکاری اونه حقش این نبود. خداییش ما که چیزی ندیدیم. تا اون حد که وزیر راه که نماد پروژه عمرانی در دولت هست را به آمل فرستادند تا پروژه های عمرانی را افتتاح کند. پس یعنی پروژه های عمرانی این شهر از دیگر پروژه ها بیشتر بود که نماینده عمرانی رییس جمهور به آمل آمد. حالا این پروژه ها چه بودند که اینقدر زیاد بود؟ 1.      افتتاح ساختمان شهرداری دابودشت که این روزها در روزنامه های استانی این مسئله را آنقدر بزرگ کردند که من با خود گفتم این ساختمان چه برجی باشد. نگین که مطبوعات داشتند مسخره می کردند. آخر افتتاح یک ساختمان معمولی که این همه سروصدا نمی خواست. واقعاً آیا این کارها در شأن این شهر است؟ 2.      افتتاح پل روبروی دانشگاه شمال یا همان سه راهی امامزاده عبدالله(ع) که تا به حال فکر کنم سه بار افتتاح شد. ظاهراً دولت اینبار کار عمرانی در آمل نداشت که این پل را دوباره افتتاح کرد. البته تا آن جایی که من با چشم خود دیده ام بیشتر از 20 خودرو در این مکان از جاده منحرف شدند که یکی از آن ها ماشین آتش نشانی ایستگاه امامزاده عبدالله(ع) بود. پس متوجه می شویم که وزیر راه پلی که مشکل هندسی داشت را بدون توجه افتتاح نمودند. البته چون پروژه کم بود این کار را کردند. 3.      معرفی شهر جدید امامزاده عبدالله(ع) !!!!! از کی تا حالا معرفی شهر جزء پروژه های عمرانی قرار گرفته است؟ درضمن قرار بود این شهر با نام لیتکوه ایجاد شود تا جلوی تجاوزهای شهر نور به حوزه استحفاظی شهرستان آمل گرفته شود. از قدیم هم نام این بخش لیتکوه بوده است. اصلاً از چه زمانی نام مقدس امامزاده را بر یک شهر گذاشتند که این دومی اش باشد؟ امامزاده عبدالله(ع) برای آملی ها و لیتکوهی ها از تقدس زیادی برخوردار است. با این کار دل مردم به درد آمد. قطعاً این ها تقصیر رئیس جمهور محترم نیست. چون کسانی در مرکز استان هستند که رئیس جمهور را راهنمایی می کنند تا کدام طرح را افتتاح کند. ولی آقای رئیس جمهور آیا متوجه این قضیه نشدید که چرا 90 درصد طرح های عمرانی، آموزشی و صنعتی دولتی، در شرق استان مازندران متمرکز شده است؟ چرا به آمل این شهر مذهبی(شیعی علوی)، دانشگاهی، توریستی، کشاورزی و صنعتی توجه کافی نشده است؟ آمل تنها شهری است که توانسته صنعت، کشاورزی، توریست و مذهب و دانش خود را به خوبی حفظ کند. بخش زیادی از توریست را به خارج از شهر انتقال داده و صنعت و کشاورزی به خوبی در کنار شهر هستند. آقای رئیس جمهور چرا فقط شرق استان؟ آمل که 46 درصد صنعت استان و 64 درصد صادرات استان را به تنهایی شامل می شود، حقش این بود؟ توجه داشته باشید که این صنعت همه اش خصوصی است. صنعتی که با سرمایه و غیرت سرمایه داران آملی می گردد و تا به حال چشم حسودان کور بهترین شهر صنعتی استان است. آیا این صنعت نیاز به راه آهن و فرودگاه ندارد؟ یادم است استاندار در شبکه استانی طبرستان (که هر از چندگاهی بی سوادها تبرستان می نوشتند) تک تک مصوبات را می خواندند. وقتی به آمل رسید و دید هیچ چیزی ندارد نام شرکت کاله را برد.!!!!! کاله یک شرکت تماماً خصوصی است که فقط یک سرمایه گذار دارد و بنازم به غیرت آملی لش که شاخص صادرات استان را به تنهایی بالا برد. شرکت کاله یک نمونه از این شرکت های فعال خصوصی در شهر آمل است. وجود دو کارخانه خودروسازی در قسمت شرقی استان واجب بود؟ آری هرچه به غرب استان می رویم زمین کمتر می شود و شهرها توریستی ولی آمل که این مشکل را ندارد. آمل توریستی هست ولی زمین زیاد دارد. پس چرا یک کاخانه بزرگ دولتی در آمل به عنوان نماینده غرب استان ایجاد نشد؟ چرا آثار باستانی و میراث فرهنگی شهرمان به سادگی از بین می روند بی آنکه کسی چیزی بگوید؟ چرا به حوزه استحفاظی شهرستان آمل تجاوز می شود و قانون تقسیمات کشوری در این شهر آشکارا زیر پا گذاشته می شود؟ رهبر عظیم الشأن در مورد شهرستان آمل فرمودند: «مردم آمل حقیقتا بعنوان بازوی انقلاب اسلامی و در خدمت انقلاب هستند.»، آقای رئیس جمهور، این بازو نیاز به قدرت دارد تا انقلاب را یاری کند. این شهر اولین خاستگاه علویان و شیعیان دوازده امامی است، شهری که داعی کبیر و ناصر کبیر از بزرگان شیعه در آن حکومت کردند. باز هم می گویم این بازو نیاز به قدرت دارد. در این روزها که زمزمه تقسیم شدن مازندران این استان طرفدار سرسخت ولایت بر سر زبان هاست آمل بهترین گزینه برای حفظ اتحاد مازندران است.این شهرستان در گستره بزرگی از تاریخ مرکز ایالت طبرستان بوده است. امروز هم مکان ساری به عنوان مرکز استان جایی نامناسب است. آمل به دلایل زیر شرایط مرکز استان شدن را دارد: هم اکنون شهرستان آمل به عنوان بزرگترین شهرستان مازندران و واقع شدن در نقطه تماماً مرکزی استان و همچنین نزدیکی به پایتخت و همچنین سابقه مرکز استان بودن در قرون گذشته بهترین گزینه برای مرکز استان شدن است. آمل یک شهر بی طرف است که نه در غرب استان و نه در شرق استان واقع شده است و اگر هر شهری غیر از آمل به عنوان مرکز استان انتخاب شود، حرف و حدیث های گذشته دوباره به وجود میاید. آمل شهری است که در یک چهار راه ارتباطی استان واقع شده است. از جنوب به پایتخت و از شمال به دریا. از شرق به شرق استان و از غرب به غرب استان مازندران دسترسی دارد و بنابراین مسئله تأمین امنیت استان هم حل میشود و با توجه به اینکه این شهر پایانه های مسافربری شمال کشور و خطوط ارتباطی بسیاری دارد، هر یک از شهروندان مازندرانی به راحتی میتوانند برای انجام کارهای خود به این شهر بیایند. به عبارتی اگر مازندران را از هر طرف وجب بزنید، نقطه مرکزی آن در آمل قرار میگیرد. با انتخاب آمل به عنوان مرکز استان، هم غرب استانی ها و هم شرق استانی ها دیگر نمیتوانند بهانه ای داشته باشند. درضمن آمل، مملو از عالمان و متفکران و صاحب نظران در عرصه کشوری است. جناب ریئس جمهور دکتر محمود احمدی نژاد میدانم شما را مسولان استان به این طرف و آن طرف می کشانند و آن ها می گویند کجای استان مشکل دارد و یا کجا طرحی افتتاح شود؛ همین که به استان مازندران که انگار آمل جزء آن نیست آمدید ارزش دارد خسته نباشی.

شهرستان آمل قدیمی ترین شهر مازندران و اولین خاستگاه علویان و شیعیان دوازده امامی است. کوچک کردن آمل زیر سؤال بردن شیعی بودن این شهر را هم شامل می شود.

حدوداً سه یا چهار ماه قبل بود که به قصد بلده از مسیر تاریخی هراز عبور می کردم. بعد از گذشتن از پل هردورود متوجه تابلوی بزرگی شدم که روی آن نوشته شده بود «به دیار تاریخی تفریحی بلده خوش آمدید.» برایم جای سؤال شد که مگر آنجا از مناطق استحفاظی آمل نیست؟ این قضیه را پیگیری کردم تا ببینم بخش بلده با چه اجازه ای تابلویی را که مشخص کننده حریم شهرهاست را در منطقه استحفاظی آمل نصب کرد و تجاوزی آشکارا به حریم شهرستان آمل داشت. و یا اینکه رستوران نیما یوشیج در آن مکان با چه اجازه ای اراضی منابع طبیعی آمل را غصب کرد؟

در پی مکالماتی که با برخی از مسئولین داشتم متوجه شدم که مسئولین دل سوخته نسبت به این کهن دیار طبرستان یعنی آمل و لاریجان ندارند و فهمیدم که از ماست که برماست. یکی از مسئولین به بنده گفت: «مگر زمانی که روی تابلویی در جاده هراز می نویسند تهران 80 کیلومتر به این معنی است که آنجا تهران است؟» متعجب شدم که این آقا با این گونه استدلال کردن چگونه حاضر شد مسئولیتی به این سنگینی را قبول کند؟ «آقا ! تابلوی تهران 80 کیلومتر،  یک تابلوی خبری راهنمایی و رانندگی است و این تابلویی که بنده می گویم تابلوی خوش آمدگویی است. به نظر شما چه زمانی خوش آمدگویی می کنند؟ زمانی که مهمان به داخل خانه میزبان آمد... یا مسئولی دیگر پس از مدت ها تلاش به بنده خبر داد که دیگر مسئولین، این امر را ساده می انگارند... «به همین سادگی» یا عزیز دیگری که اطمینان داشتم همان مسئول مورد نظر است (از اینکه هم در ابتدا خود را معرفی کرد و هم اینکه صدای ایشان آشنا بود) پس از دقایقی تماس تلفنی به بنده گفتند شما اشتباه گرفتید و به گونه ای خواستند از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کنند. واقعاً تعجب آور است و غم انگیز و دردآور است که مسئولین آمل هنوز در خواب به سر می برند. خوابی پر از غفلت!!! خلاصه اینکه هیچ مسئولی نسبت به نصب این تابلو اعتراض نکرد تا اینکه بخشداری بلده در اقدامی موذیانه، آشکارا قانون تقسیمات کشوری را زیر پا گذاشته و تابلویی کوچک را زیر همان تابلوی بزرگ نصب کرده که نوشته بود: «ابتدای حوزه استحفاظی بخش بلده»

دلیل سکوت مسئولین آملی چیست؟ یا به آمل خائنند و یا اینکه می خواهند حوزه مسئولیت خود را کوچکتر کنند تا راحت تر باشند. آقای یوسفیان، نماینده محترم، قطعاً مردم آمل شما را به عنوان نماینده ای پرکار می شناسند، به گونه ای که کمبودهای گذشته را به خوبی جبران کرده اید و نام شما در تاریخ آمل به خوبی و نیکی ثبت شد. اینبار از شما می خواهیم این مسئله را پیگیری کنید تا دوباره شاهد کوچک شدن شهر آمل، این دیار علویان و عالمان و دانشمندان از طرف مسئولین نور نباشیم. شما به مردم آمل در مصلی قدس این شهرستان قول دادید که در دوره خدمت شما حتی یک وجب هم از این شهرستان کم نشود. این قول را عملی کنید. همچنین جایگاه سوختی در منطقه پلور وجود دارد که عنوان "منطقه تهران ناحیه دماوند" بر روی آن ثبت شده است. این مسئله هم لازم به پیگیری است.

متوجه باشید که قانون تقسیمات کشوری، قانون بسیار مهمی است و اینکه رهبری عظیم الشأن روی حفظ جغرافیا و فرهنگ هر شهرستان تأکید زیادی فرمودند. زیرپا گذاشته شدن این قانون هم خاطیان را زیر انگشت اشاره می برد و هم سکوت کنندگان را.

فرشاد راعی